sürükləmək

sürükləmək
f.
1. Bir şeyi yerdən qaldırmadan sürüyə-sürüyə aparmaq, çəkə-çəkə (darta-darta) aparmaq; sürümək. <Kimon> İncini dar ağacına sarı sürükləyir. A. Ş.. <Səməd:> Qolçomaqlar bizim kolxozu görmək istəməyirlərdi. . . Axırda onların hamısını sürükləyib kənddən çıxartdıq. T. Ş. S.. Ayaqlarındakı nəleyinləri sürükləyən bu qadınlar qaz kimi yayxana-yayxana elə ağır-ağır yeriyirdilər ki, canım sıxılırdı. Ə. M..
2. məc. Çəkib aparmaq, sövq etmək, cəzb etmək, cəlb etmək; aparıb çıxarmaq. . . Digər tərəfdən cazibəli bir qüvvə <Fatmanı> qapıya doğru sürükləyirdi. Ç.. İnsanı pisliklərə sürükləyən bəlaların birisi və ən qorxulusu da şübhədir. S. V.. . . Həyatın təbii axını <Səriyyəni> bir kor kimi istədiyi səmtə sürükləyirdi. M. İ..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • sürükləmə — «Sürükləmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sürüklənmə — «Sürüklənmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sürüklənmək — bax sürünmək 1 ci mənada …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • carr — ə. çəkən, sürükləyən, dartıb aparan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müncər(r) — ə. 1) bir tərəfə çəkilən, sürüklənən; 2) axıra çatan, nəticələnən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • aparmaq — f. 1. Bir şeyi əlinə götürərək, yaxud dalına yükləyərək bir yerdən başqa yerə köçürmək, gətirmək. Uşağı qucağında aparmaq. Yükü dalında aparmaq. Tayı çiynində aparmaq. – Həkimin nüsxəsini heç dərmanxanaya aparmadım. M. C.. // Daşımaq, nəql etmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • axın — is. 1. Sürətlə axan su; sel; iti cərəyan, güclü axan su, selab. Yağışdan əmələ gələn axın yolları xarab etdi. // Cərəyan, suyun axıb getdiyi tərəf. Çayın axını ilə üzmək. – Sən ki son nəfəsinlə vətəni andın; Çayların axını dayandı bir an. S. V..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • guvuldamaq — f. Guvultu səsi çıxarmaq, uğuldamaq. Budur şimal yeli qopub guvuldar; Sürükləyib buludları vıyıldar. A. S.. Daşlar səslənir, qalın meşələr guvuldayır. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • itələmək — f. 1. Kəskin, ani bir hərəkətlə, təkanla bir şeyə toxunmaq. <Əmiraslan:> . . Nurəddin su çəkdiyi halda daldan itələyib suya salacağam. S. S. A.. Rüstəm kişi Telli arvadın yaxasından itələyib keçmək istədi. M. İ.. <Ağca> ikiəlli… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müzlim — sif. <ər.> klas. 1. Qaranlıq, zülmətli. Müzlim bir gecə. 2. Məchul, şübhəli, qaranlıq. O məni özü ilə bərabər, sanki bildiyim və tanıdığım bu dünyadan daha müzlim, daha çirkin bir dünyaya sürükləyirdi. M. S. O.. Gənc qız bu alaqaranlıq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”